Amor Louco (2022)

Decent watch!

A very decent and not so artificial drama that is more like the other romantic drama with 2 crazy leads
Crazy love is your typical romantic kdrama with all the cliches but it's quite different from others drama due to its craziness.
It's a about a very popular maths instructor and his secretary who they both hated each other and started as reel couple to a real couple the most unfamiliar thing was how this male lead was not born with a silver spoon he worked hard for all the success and that was the bonus point but i hated just one thing that how treated his employees like he has himself know the value of hardwork how can he treat them like that i just hated that fact.
Now about romantic aspect the romance was good not so all over the top because it has some thriller and the suspense was not so hard to guess it was your regular thriller no more than that.the leads chemistry was good Krystal was also so good in this one.
I didn't actually remember the music
It's a one time watch for decent story and nothing much

Leia Mais

a cheesy romcom done right

If you need your romance refill, this one is good to go. It has just the right amount of romance, action, crime, office relationships... I enjoyed it more than i expected, though i found the ML quite stiff - i assume im just prejudiced after watching him in "Coffee Prince", lets just say everybody ages. It's a lot of fun to see the tyrant CEO with amnesia being played by the secretary, then the roles being reversed in a cat-and-mouse game.
I kinda realized im comfortable with old tropes like girl in debt, cohabitation, revenge turning into love, traumatic cold CEO and - MY OH MY - the OVERUSED death of parents in a tragic car accident... Im still BIG TIME at a loss to WHY most drama leads are ORPHANS raised by some sweet granny or aunty! Are parents such a hindrance for a good drama plot??
Nice time-filler.

Leia Mais

Disneyowska koreańszczyzna czyli jak w jednej dramie pouczyć i rozczulić widza.

Nie ma się co rozpisywać, Crazy Love to nie jest wybitny tytuł z oryginalnym scenariuszem czy porywem akcji. Nie pałałam się na pisanie żadnej recenzji ani przekazania jakichś większych zachwytów jednak zostałam mile zaskoczona tym 16 odcinkowym seansem czegoś co bym nazwała zbitkiem wszystkich standardowych motywów koreańskich makjangów/seriali romantycznych. Uznałam w pewnym momencie że coś co jest tak proste i niepozorne w swojej postaci kryje drobne wartości w przekazie który jak sama fabuła nawet pokazała wykazują olbrzymie znaczenie w kreowaniu i zmianie wydarzeń.
Zawile brzmi, ale po coraz głębszej analizie tego banału przyszedł mi do głowy koncept właśnie disneyowskich klasyków filmowych gdzie akcja jest przeważnie super prosta z typowymi schematami, gdzie wydarzenia na ekranie nie urywają na dupy ale jednak nie można odkleić oczu od ekranu od tych przyjemnych i pociesznych scen które przy okazji wpajają nam uniwersalne puenty życia. Tak właśnie jest i z Crazy Love, to nie jest majstersztyk kinematografii w dziale kdram romantycznych aczkolwiek daje poczucie dowartościowania i napełnienia serca i umysłu spokojem, marzeniami, uczuciami gdzie prym wiedzie najważniejsza wartość w życiu człowieka czyli miłość.


Noh Go Jin to typowy przedstawiciel przystojnego szefa tyrana, perfekcjonisty z jakąś obsesją i przeszłością. W tym przypadku główny bohater to wybitny geniusz w dziedzinie matematyki. Razem z garstką równie utalentowanych osób z innych przedmiotów tworzą biznes edukacyjny gdzie przygotowują uczniów do przeróżnych egzaminów, udzielają lekcji i korepetycji by te młode szczepy przyszłości Korei mogły osiągać jak najlepsze rezultaty edukacyjne i dążyły do najwyższych w rankingu prestiżu zawodów. Lee Sin A to typowa 'zwyczajna' szara sekretarka pana Go Jina, gdzie poza swoimi biurowymi obowiązkami pełni niejako funkcje worka treningowego dla humorzastego szefa. Lee Sin A jak większość przeciętnych bohaterek na wstępie ma ukryte marzenie do którego nieustępliwie dąży właśnie znosząc swoją napięta sytuacje w pracy, co nagle okazuje się kosztować ją życie. Brzmi już dramatycznie z zarysem na romans z dwójką postaci. Dalej wkracza amnezja i rak w roli głównej czyli to co każdy makjangi telenowele lubią najbardziej.
Noh Go Jin ulega wypadkowi który nie wygląda na przypadkowy, powodując u bohatera amnezje co wykorzystuje pełna chęci zemsty Sina, która odkrywa że jest chora na glejaka i zostało jej niewiele czasu. Udając narzeczoną Go Jina postanawia wykorzystać cały możliwy czas jego nieświadomości by zadośćuczynić sobie wszystkie cierpienia plus zbliżającą się śmierć.

Prosto i intrygująco.

Całkowicie wystarczajaco - na początek.
Całość historii obsadzona jest licznymi wstawkami komediowymi które przełamują jak gdyby typowy obraz większości romansów. I nie mam myśli jakichś śmiesznych czasem dialogów czy scen przekomarzania się głównej dwójki bohaterów na zasadzie kto sie czubi ten sie lubi. Zauważyłam że często w motywach od nienawiści do miłości te emocje zawsze były dość intensywne albo starano się się by właśnie tak je ukazać, od nienawiści która ukazywała się przez jawną chęć czyjejś krzywdy czy dialogach wskazujących wzajemną pogardę. Wszystko miało taki balans w czasie, że na początku jest mocny hejt a potem już jest ciepło. Tutaj mam wrażenie że cały ten lodowiec topniał w stałej widocznej temperaturze. Noh Go Jin i Lee Sin A wzajemnie sobie podkładają nogi, oko za oko, ząb za ząb a gdy zaczynają się wiązać między nimi cieplejsze uczucia nie następuje tu transformacja relacji i nagle stop, ale faktycznie ich zachowanie z agresji przechodzi w uszczypliwość, czy zuchwałość po droczenie i to zrobione jest w komediowym tonie co przyjemnie się ogląda nie czując tego napięcia w trakcie ich jakichś osobistych sprzeczek. Przykładem dobrym jest scena w której Go Jin po rozmowę ze swoją eks w swoim mieszkaniu przeżywa ją gdzieś zmieszany również po balu z SinĄ i ona przychodzi do niego z pudełkiem z sukienką i rzeczami z tej właśnie imprezy. I standardowo on wkurzony jej natręctwem w nieodpowiednim momencie szarpie się z nią o to pudełko gdzie rzeczy w końcu wylatują a Sina zauważa że nie ma w środku kolczyków na co on kwituje '' że nie dość że go oszukiwała to teraz jeszcze okradła'' co było faktycznie w odczuciu przykre. Sina w napływie nerwów chwyta go włosy, szarpie a potem zaczyna się w nerwach nawalać poduszkami i całe napięcie znika. Cały typowy zgrzyt kochanków został przeżuty i rozładowany w śmiesznej napierzance na poduszki. Żadnych scen w stylu 'to nie ma sensu zerwijmy'. I takie zachowanie realistycznej dojrzałości bardzo mi się podobało. Niby oglądasz dwójkę rozkapryszonych dzieciaków ale jesteś w stanie się utożsamić.

Nie wiem czy każdy zwróci na to uwagę ale na porządny plus zasługuje tutaj mniej więcej zarysowanie tła dla każdego z głównych bohaterów plus połączenie następujących po sobie wydarzeń jakoby były wszystkie ze sobą wzajemnie związane. Oh Sae Gi który w pierwszej połowie serialu wydawał się główny ukrytym villainem w następnej połowie również okazuje się być pokrzywdzony a była Go Jina śliczna Baek Soo hyun tak naprawdę wcale nie byłą złą i samolubną egoistką, a swoim wyborem prawdopodobnie ukształtowała całą rzeczywistość i postać Go Jina która poznajemy na samym początku. Jak się okazuje, jej porzucenie chłopaka w jakimś sensie uratowało mu życie choć nie odwiodło go to od targnięcia się na nie w przypływie żalu i osamotnienia. Z kolei Sae Gi usilnie przekonany o winie swojego przyjaciela nie przystał na zaufanie do niego i gonił niewłaściwą osobę która manipulowała wszystkimi od początku. Dużo w tych prostych wątkach efektu motyla, delikatnych wydarzeń jakimi jest zwyczajna perspektywa osoby która potrafi już w całości zmienić drogę i samą osobę od środka.
Najlepszym zwieńczeniem tej tezy jest właśnie postać Siny która zaledwie otarła się o śmierć a już od tego momentu inaczej patrzyła na te samą rzeczywistość która ja otaczała co sprawiło że rzeczy i ludzie wokół zaczęli się zamieniać. To mi fantastycznie daje do myślenia że minimalny kontakt – zależny jaki – z drugim człowiekiem wywołuje wielką reakcje. Zmiana patrzenia na świat – zmienia jego postać. Każdy wybór ma moc, a to co najbardziej uskrzydla człowieka to drugi człowiek.

Z perspektywy technicznej było wystarczająco dobrze, choć niektóre sceny były... takie cringe ze ze mnie skrzywiło ale dało się przełknąć. Szkoda tylko że OST był naprawdę mierny prawie żaden, nic dosłownie nie pamiętam z muzyki. Aktorstwo bez szału ale i bez oczekiwań. Kim Jae Wook to moja czekolada, mój dżem, mój afrodyzjak. TwT Krystal no bida, ale zakładam że tak miało być, bo cały scenariusz był nie raz taki pick me ale w dobrym znaczeniu. Sam scenariusz mogę powiedzieć że mógł być dużo lepszy i tej komedii można było nawet więcej władować, ale daje plus. Naprawdę dobrze spędziłam czas. Daje ósemeczkę ze względu na jakiś zapach sentymentu do pierwszych swoich dram.
Dla zmęczonych życiem, troskami i nadchodzącymi deszczowymi dniami będzie to świetna pozycja.
Polecam.

Leia Mais

UM ROMANCE QUE TE FARÁ DAR MUITAS RISADAS

A história é muito interessante, com um casal de protagonistas realmente muito descontrolada. Dei muitas risadas com esses dois e principalmente com as loucuras da Lee Shin-ah. As risadas revelam ao decorrer da séria que um "Louco Amor (Crazy Love)" podem trazer cura para feridas que estavam abertas, e até para comportamentos socialmente destrutivos que nosso protagonista não percebia que tinha. Não há Plots na história que sejam relevantes. O casal secundário é fofinho, mas nada muito acima da média. O casal tem uma ótima química juntos e um final lindo. Não há pontas soltas ao meu ver. É um dorama leve e divertido de se ver, daqueles que deixam uma saudade quentinha no peito.

Leia Mais

fell off HARD..

let me start off by saying that this premise is so fresh and different to the ones that i had seen around, sadly it didn't deliver.

it started off so well! fierce main character interacting with her future love interest in a way i hadn't seen for a while, truly enemies. there was great chemistry between them in the first half but as the major plot twist of the story is uncovered, it fizzles out. i understand that there would be no murderous tension but even their chemistry disappears i dont understand.

after the plot twist, she became an extension of him and feels muted down which was frustrating to watch.

big let down.

Leia Mais

I finished watching but at what cost

Honestly I had high hopes for this when I first saw the trailer. The setup is a great story and i am a sucker for a good enemies to lovers. But I think turning it into a lighthearted comedy was a wrong call. If they took out some of the silliness i think i would've enjoyed the show a lot more.

1. The Male Lead: They really did a great job of making the most unlikeable male lead ever. But he was a borderline abusive CEO. I don't care if he had trauma/is secretly a good guy. He abused his employees period. And imo, making shows like this is only perpetuating the "I can change him" mindset young women have. His change seemed too sudden and extreme to be believable.

2. Cheesy acting/chemistry: I think Krystal did a great job but she didn't convince me that she was in love with him. I didn't really feel any chemistry between them.

3. Storyline: the revenge plot/trauma plot didnt seem believable and made the conflicts feel childish. They just didnt have enough weight to justify the characters actions.

I really wanted to like this drama. So maybe thats because I'm especially disappointed. I WILL say though, the first kiss scene gave me butterflies. Kim Jae Wook is just a great on screen kisser.

Leia Mais

How One Nasty Guy Came To Senses: Crazy-ish Edition

Crazy Love is somewhat entertaining drama - you get comedy, (fun) plot twists, backstabs, fake fiancé, terminal illness and of course R E V E N G E. At first it's a chaotic, crazy, enjoyable, silly ride (but despite all the ingredients being present, not a makjang) but it just falls off the funky rails soon and for the remaining drama you have dull bus ride through corrupted behind-the-scenes of academy business.

Any way i look at this, this drama just doesnt deliver – i had no expectations but i was still disappointed (okay i might have had some expectations since the top reviews seem to be waxing endless poetics on this drama...). The worst of it were the characters. It's like they had no stable personality whatsoever. I dont even know how to describe it - it's like most of the characters did things for a sake of doing it (and something happening in the drama) not because it made sense for their personality. No Go Jin was an awful dude who has been wronged 12 years ago BUT he still invests so much energy into destroying confidence of every secretary and person he meets. It was impossible for me to root for him even after he seemingly became a better person. Honestly – until now i dont know why he was such a jerk – did i accidentally skip a scene or something? Idk. It kinda made sense to me that literally every fucking person around him wanted to get rid of him.

Lee Si Na had good moments of enjoyable lead but once her storyline was resolved, she was forgotten by the writers and she became a cheerleader for the No Go Awful. The returning ex-girlfriend was suddenly randomly bitter and intensively charming it didnt made sense to me. Characters changed out of nowhere and their relationships between each other barely made sense. The final nail in the cofin was the shift to exposing the corruption and mysteries at the Gotop academy but done in such a superficial way it was just boring. And lets not even mention random-ass fairytale ending. You will have to watch that stupid thing yourself.

Editing was extra annoying in this drama. I would be more understanding if the second half of the drama was badly edited but how can first few episodes be so choppy? And dont get me started on the very first scene of the first drama. I kept thinking for solid 13 episodes that the first scene of the drama was some fastforward in the story and we are still supposed to get to that scene *somehow*. Anyways...

This drama was at some points so unhinged and ridiculous, which made me stay and be interested to see how the writers decide to resolve the plot but it became absolute snoozefest. The comedy was addmitedly enjoyable but i didnt particularly enjoy (or see) chemistry between Krystal and Kim Jae Wook, however, their acting was decent (although idk why but KJW seemed so very tired to me in this drama).
Either way... I’ve seen better dramas. But i’ve also seen worse dramas. It is what it is. I dont think this drama will become one of the new classics. 6/10

Leia Mais

It's not love

This isn't Crazy Love, this is everyone is an *ssh*le but they seem to have apparently good reasons to be one, or so they think.
They even try to reform someone who did a hit and run over a bet and someone who left his best friend to die with absolutely no reaction whatsoever and even fed him something that could potentially kill him.

The main male lead is an *ssh*le and only stops being one after someone threatens to take "something" he thinks belongs to him. He then turns into the complete opposite by letting people who betray him gain his complete trust just because they feel bad or are crying. He's seen as a rational, logical person and all the logic goes out the window.

This would have been great as a shorter story and one where both leads don't end up together. We can't give a pass to guys who are rude, egotistical and arrogant just because they're hot and have money. There's absolutely nothing likable about him, he just has a difficult past. So do a lot of people and they don't go around being an absolute menace to others, especially staff.

To make things worse, as per usual, the female lead goes from being opinionated and strong to being a decorative vase on the night table. In the last episode we can't almost hear her voice from how low her voice got. The crazy is left to a demonstration of possession in the last episode.

As if this wasn't enough, the mystery culprit had so many layers that it made me lose interest completely. When we found out, I was ready to give up on the drama.

I don't like Disney in the kdrama world, we should leave things separate. You don't have to reform everybody, toxic masculinity is not desirable, women aren't meant to be tamed, suicide and mental health problems aren't excuses to commit crimes, the happy ending one should hope for is not always a ring or marriage, it can be choosing oneself.

Leia Mais

I'm currently watching, so my opinion can change, but

so far I'm loving the drama! I have to say I like the enemies-to-lovers trope and I also like stories that are a little out of the ordinary. I am at episode 6 now and I wanted to write a review since it's getting better and better and it didn't even start badly.
I have to say, it's hard to imagine a love story between the main leads, not because they have bad chemistry or anything ( I have to say I think the lead actor and actress work very well together) but because they seem to live in two different worlds with especially the male lead seeming not to care a bit about the female lead. But the romance part seems to start in the next few episodes.
I really like the pace of the drama and the fact that it's being unpredictable. The synopsis of MyDramaList and other sides doesn't give anything away about the plot and there are no clips previews at the end of the episode so you have no idea what will happen next.
I think it is definitely worth checking out and I hope the stories will develop well and the ending will be satisfying. But so far it is really a 9 out of 10 for me!

Leia Mais

A drama that screams: “I AM CRINGE BUT I AM FREE”

This drama is a total riot. It’s absurd and chaotic and funny and then slowly it becomes warm and fuzzy.

Crazy Love pokes fun and essentially trolls all the well-known tropes in K-Drama: the narcissistic boss vs helpless secretary, amnesia, cancer (in this case it’s misdiagnosed), hospitalization, photo manips (the worst and yet funnniest manips you’ll ever see!!), over the top rival, and even some horror jumpscares.

They use these tropes and in each episode they flip them on their own heads - it’s something that’s never been done before in K-Drama. This drama is just plain absurd, freaky, but it’s also very funny and led by two leads who give it their all. You won’t recognize Ice Princess Krystal Jung and Cool Kim Jaeuck. They’re both 110% into their roles as the messiest, funniest Michin Couple.

The first episode is not that good (messy pacing I think) but it tremendously gets better on the 2nd episode, and then hits it off by the third episode. Third and fourth episodes are true riots. I had never laughed so hard! Krystal and Jaeuck are so good at comedy it’s so mindblowing!

All I can say is sit back, relax and enjoy some cringe, dark comedy, slapstick, and fun conspiracy theories.

Leia Mais